//De laatste kilometer is het langst

De laatste kilometer is het langst

Meestal voelt de laatste kilometer aan alsof die een stuk langer is dan de eerdere kilometers. Vandaag was dat bij de Louis Vinkloop niet alleen figuurlijk het geval.
Met het voorjaarszonnetje is het wat warmer dan de laatste tijd. Dat maakt het meteen ook gezellig. Ik doe hier vandaag mee aan de 10 km. Het plan was om hier eens te gaan kijken hoe het met mijn snelheid zit, dat kan namelijk beter in een wegwedstrijd dan een cross of trail. Alleen na een flinke verkoudheid deze week en de 30 km van vorige week ben ik er niet zo zeker van dat dit gaat lukken. Doordat er ook weinig georganiseerd kon worden de laatste maanden is het voor mijzelf ook een beetje zoeken naar het juiste tempogevoel.

Op een 10 km kan je ook weer niet te rustig starten want dat haal je later niet meer in. Wel kan je te hard starten wat je daarna weer dubbel en dwars gaat verliezen. Het is dus zaak hier ergens een middenweg in te vinden. Vanaf het begin gaat het met een goed tempo en toch lekker ontspannen. Door de bochten en bruggen wissel ik wel wat in tempo maar ik heb nergens het gevoel dat ik te veel energie verspil. Mijn tempo ligt zelfs iets hoger dan ik vooraf had verwacht. Dat gaat dus goed en ondertussen ben ik langs het Noord-Hollands Kanaal regelmatig lopers in aan het halen.
Op het 5 km-punt kom ik door in 17.10 min. waarna niet veel verder het stuk met tegenwind komt richting Zunderdorp. Ondanks dat ik goed door kan lopen lever ook ik toch wat tijd in. Verschuilen in groepjes lukt ondertussen niet meer en ik raap hier nog een paar lopers op die te hard gestart zijn.

Op de terugweg hebben we de wind weer wat meer mee en van opzij. Als ik de snelweg weer onderdoor ben, terug Amsterdam-Noord in, loopt het parcours over een slingerpaadje langs een aantal flats. Dit soort paadjes gaat bij mij meestal erg goed, alleen vandaag lopen de benen vol. Toch nog wat naweeën van de trail van vorige week. Vanaf hier wordt het lopen ook iets minder soepel maar de finish begint toch al in zicht te komen.

Op het 9 km-punt kijk ik even op mijn horloge en zie ik dat ik 3.05 min. moet lopen over de laatste kilometer om nog onder de 34 minuten te komen. Een tijd die halverwege even door mijn hoofd speelde maar het is duidelijk dat ik dat nu niet ga redden. Het wordt zelfs nog gekker want ik doe uiteindelijk 4 minuten over die laatste kilometer. Het gaat wel iets omhoog naar een brug en ik zet alles op alles, die finish lijkt maar niet dichterbij te komen. Een fenomeen dat je wel vaker in de laatste kilometers tegen komt. Die lijken dan een stuk langer ondanks dat ze dat niet zijn. Alleen dit keer heb ik mijzelf toch niet gefopt en blijkt die laatste kilometer toch ongeveer 150 m langer te zijn.

Het lukt mij met een eindsprint gelukkig wel om nog onder de 35 min. te komen. Een tijd waar ik vooraf ook voor zou tekenen. Ik kan hier dus meer dan tevreden mee zijn. En met mijn 34.57 min. ben ik 2e bij de M45 geworden waarvoor door, de enige echte, Louis Vink een prijs aan mij wordt overhandigd.