//De weilanden van de Wogmeer

De weilanden van de Wogmeer

Na de start van onze 8,2 km lange ronde mogen we eerst een stukje door de straten van Spierdijk. Echt hard starten kan ik nog steeds niet in dus moet ik wel wat groepjes laten gaan. Overigens geeft dat hier niet want het zou nog zwaar genoeg worden. Doordat ik wat minder vaak in deze omgeving loop ken ik ook niet heel veel deelnemers. Wel zie ik in de groepjes voor mij o.a. Pip Tesselaar en Lars Remijn, en nog veel verder naar voren ook Ruud Beerepoot.

In de eerste stukken weiland en akker hebben we het windje in de rug. Ik merk hier ook dat ik vandaag sterke benen heb en kan al veel lopers in halen, waaronder Pip. Wat voor mij aan geeft dat ik goed onderweg ben. Het is hier vooral op het randje langs de sloot lopen. Dat is nu nog redelijk goed te doen. Al ben ik wel benieuwd hoe het er op de terugweg uit zal zien als alle lopers er al een keer overheen geweest zijn. De ronde bestaat namelijk uit een heen-en-weer stuk met een lange lus door de Wogmeer, een polder tussen Spierdijk en Wognum.

Toch blijft het wel opletten geblazen op de randjes langs de sloot. Nadat ik een damhek door gegaan ben glijdt mijn been weg en land ik op mijn knie in de modder. Het is zachte modder, maar ik ben vooral blij dat ik niet verder glij en in de sloot beland. Snel ben ik evengoed weer op de been en kan ik verder de grote lus in.

Ondanks het grauwe weer en de miezerregen is het een leuke omgeving om te lopen. Wanneer mag je nu over kleine dijkjes langs boerderijen en door de weilanden lopen? Op dit stuk van het parcours ligt wat minder modder maar het blijft ook hier wel wat glibberen in gras. Mijn trailschoenen geven duidelijk meer grip dan de normale schoenen van Lars en ik kan ook hem voorbij gaan. Na nog een stuk door de berm langs een autoweg mogen we zelf ook het asfalt weer op.

Normaal gesproken kan je dat asfalt wel gebruiken om even bij te komen. Alleen wil ik nu niet dat de lopers die ik net ingehaald heb weer bij mij kunnen komen. Het is dus vooral zo hard mogelijk doorlopen en echte verschillen kunnen er niet gemaakt worden. Dat gaat mij even later in het weiland toch weer een stuk makkelijker af want ik haal hier toch regelmatig lopers in.

En dan komen we weer op bekend terrein. Het stuk met veel blubber van de heenweg mogen we nu ook weer terug over. En het is inderdaad lekker stuk gelopen. Het randje vermijd ik in dit keer maar even om niet kopje onder te gaan in de sloot, al zijn de plassen hier ook niet veel ondieper.

Voor mij loopt nog een groepje met daarin Ruud. Het valt mij mee dat ik het gat toch bijna dicht heb weten te lopen. De wind hebben we nu wel tegen maar ik begin het gat toch langzaam dicht te lopen. En dan in het laatste akker ben ik eindelijk ook bij dit groepje.

Daarna is het alleen nog maar verharde weg tot de finish. Meestal niet mijn sterkste kant. Ruud moet al vrij snel lossen maar de twee andere lopers kan ik toch aardig volgen. Pas op het laatste recht stuk moet ik hen ook laten gaan en kom ik in 31.11 min. over de finish. Uiteindelijk blijkt mijn inhaalactie in de laatste akker en de eindsprint goed te zijn voor de winst bij de M45, Ruud wordt namelijk tweede en Pip derde. Overall was dit goed voor een 14e plek. Het was zeker leuk om de weilanden van de Wogmeer een keer op deze manier bekeken te hebben, en de modder spoelde uiteindelijk wel door het afvoerputje van de douche.

Foto’s Barend Verijzer en Sjoerd de Roos